سفرهمیشه قصه رفتن ودلتنگیه...

   به من نگو جدایی هم قسمتی از زندگیه...

    همیشه یک نفر میره آدم وتنها می ذاره...

    میره یه دنیا خاطره پشت سرش جا می ذ اره...

     همیشه یک دل غریب یه گوشه تنها می  مونه...

      یکی مسافر ویکی این وره دنیا می مونه♥

 باور نمی کنم اینگونه

  عاشقانه در من حبس شده باشی؟

   بگو باچه جادویی مرا اینگونه

   ناعادلانه وقف خود کردی؟

    به توکه می رسم ...

 مکث می کنم...

   انگار در زیباییت چیزی را

   جا گذاشته ام...

  مثلا...

  درصدایت ...آرامش...

  در چشمهایت...زندگی...